Mariing kinokondena ng Kilusan para sa Pambansang Demokrasya (KILUSAN), Workers for Peoples’ Liberation (WPL) at iba pang kasaping organisasyon ng KILUSAN ang, Department of Labor and Employment (DOLE) ng gubyernong PNoy, ang lokal na gubyerno ng Valenzuela City at mga kapitalistang sina Beato Ang at Ong King Guan na may-ari ng Kentex Manufacturing Corp., sa masaklap na kamatayan ng higit 70 manggagawa nuong Mayo 13, 2014. Dumulo sa pagka-abo nang buhay ng mga manggagawang nakakarami ay kababaihan, at kinabilangan ng ilang menor de edad ang serye ng mga paglabag sa mga karapatan at pagsasamantala sa mga manggagawa. Una, ay madiing katibayan na ang gusali ay FIRE TRAP. Ibig sabihin isang gusali na sa pagkaka-layout nito ay isang tiyak na panganib kapag nagkasunog. Walang mga fire exit sa ikalawang palapag, na lugar ng trabaho ng higit na nakakaraming manggagawa . Ang iisang fire exit sa unang palapag ay hindi fire exit kundi main door! Sa katunayan, hindi dito lumabas ang sampung (10) nakaligtas na manggagawang sa halip ay sa pinto sa likod o back door. Iisa, ang hagdan paakyat at pababa mula sa ikalawang palapag. Ang mga bintana ng gusali ay may rehas na bakal, animo’y rehas ng bilangguan. Pangalawa, ang mga kemikal at iba pang materyales na health and fire hazards ay naka-imbak sa unang palapag. Walang hiwalay na bodega nito sa labas ng gusaling lugar ng trabaho. Pangatlo, walang fire drill na isinagawa kailanman sa nakaraan. Ito ay pinatunayan ng mga nakaligtas na manggagawa. Walang safety officer na itinalaga ng may-ari ng Kentex. Sa kabila nito at ng mala-cremation na sinapit ng mga buhay na manggagawa ay walang kahihiyang sinabi ni Sec. Baldoz ng DOLE na ang Kentex ay pasado sa general labor standards at sa occupational health and safety standards. Pinatunayan ito diumano sa inspeksyong ginawa ng DOLE nuong Setyembre 2014. Ang Kentex, diumano, ay binigyan ng Bureau of Fire Protection (BFP) ng fire safety inspection certificate taong 2014 din. Sa totoo’y walang pagsusuring ginawa ang DOLE. Ang tunay na nangyari ay self assessment ng may-ari ng Kentext, kaladkad ang company union ng tatatlumpong manggagawa. Ito ay naaayon sa Department Order (DO) 57-04 ng DOLE na nagpapahintulot sa malalaking kapitalista na may 200 o higit pang bilang ng maggagawa na gawin ang self-assessment. Sino bang kapitalista, na walang ibang layon kundi magkamal ng tubo sa pagpiga sa manggagawa, na magsasabing hindi pasado sa general labor standards ang kanilang empresa! Paulit-ulit naming kinokondina ang DOLE at gubyerno ni PNoy sa pagpapaubaya sa iilang malalaking kapitalista sa DO 57-04. Ito ay naaayon sa maka-kapitalista, laluna sa dayuhan, na tindig na mismong sinabi ni PNoy, “ Ang gubyerno ay hindi magiging balakid sa kapital, sa halip, ito ay tagapagpalago (enhancer) ng interes ng kapital”. Impiyernong kondisyon ng trabaho Bago pa ang sunog, ay impyerno na ang kondisyon ng trabaho ng mga manggagawa ng Kentex na gumagawa ng produktong tsinelas na goma (flipflops) tatak Havanas at iba pang rubber footwear. Ang kabuuang bilang ng trabahador ay mahigit 200. Ang tinuturing ng kapitalista ng Kentex na “regular” ay lampas 20 taong nagtatrabaho dito. Samantala, ang mga “casual” ay karaniwang 10 o higit pang taon sa Kentex. Ang mga “regular” at “casual” na manggagwa lamang ang tumatanggap ng minimum na sahod batay sa itinatakda ng Wage Board ng NCR. Humigit kumulang ang mga “regular” at “casual” ay bumibilang sa 80 katao o 40% ng pwersang manggagawa! Ang mga “regular” ay 15% ng ng mga manggagawa ng Kentex. Sila ang 30-kataong company union na kaladkad ng management para magpatibay na pasado ang Kentex sa labor standards and health and safety standards. Humigit-kumulang, 40 katao o 20% ng mga manggawa ay kontraktuwal na tuwirang tinanggap (direct-hired) ng Kentex. Sila ay nagtatrabaho sa batayang pakyawan o piece rate nang walang malinaw na basic pay at walang mga benepisyo. Kung ilang taon na silang kontraktuwal, tulad ng isa na 11 taon na sa ganitong katayuan. Sapagkat pakyawan o piece rate kadalasan ay kasama nila sa trabaho ang kanilang kapatid o anak, laluna kapag bakasyon, kung kaya may nasawi na mga menor de edad. Ang Kentex Inc, diumano’y pasado sa labor standards, ay pinahihintulot na magtrabaho dito ang mga menor de edad! Ayon sa mga nakausap na trabahador, ang 40% o 80 manggagawa ay agency hired sa pamamagitan ng CJC Manpower Services. Ang mga agency hired ay sumasahod ng minimum na P202/araw at may karagdagang P187-P220 daily allowance depende sa tagal sa serbisyo. Ngunit natuklasan ng mga agency hired ng CJC na hindi nito nire-remit sa SSS, Philhealth at Pag-ibig ang kapwa bahagi ng manggagawa at ng management. Nang mabisto, inamin ng DOLE na ang CJC ay hindi legal na nag-oopereyt at wala ito sa listahan ng recognized ng DOLE na Labor Agencies! Ang P202 na minimum na sahod ay lubhang mababa sa P466 na minimum wage na itinakda ng Wage Board ng NCR. Samantala ang P466 na minimum na sahod ay lubhang mababa sa mahigit P1,000 na arawang kita ng isang pamilya para makamit ang mga batayang pangangailangan. Walang pagsang-alang-alang ang may-ari ng Kentex sa kalagayan ng kanilang mga manggagawa. Ni walang maayos na bentilasyon sa loob ng pabrika na naglalagay sa kapahamakan ng kalusugan ng kanilang mga manggagawa. Isang katunayan na ang kapitalista ay walang pagkalinga sa kanyang mga manggagawa na siyang lumilikha ng yaman para sa kanya. Samantala, ang P5,000 na ipapatong sa P8,000 na katumbas sa kalahati ng buwanang sahod, na tulong para sa pamilya ng mga manggagawang namatay ay hindi sasapat at hindi makatwiran at makatarungan. Masalot na insult ito sa mga naulila laluna kung isasaalang alang ang napakalaking kita at tubo na piniga ng mga may-ari ng Kentex sa pagtatrabaho ng mga nasawi sa loob ng ilang taon. Ang pagka-abo ng higit sa 70 manggagawa ng Kentex ay malagim na paalala sa sinapit ng 17 empleyado ng Novo Jeans and Shirts na nasawi nang masunog ang department store nito sa Butuan City. Buwan din iyon ng Mayo, 2012. Ang mga biktima ay stay-in na manggagawa na natutulog sa dormitoryo sa ikatlong palapag. Ang limang nakaligtas ay nasaktan din sa kanilang pagtalon mula sa ikatlong palapag sapagkat ang dormitoryo ay naka-padlock mula sa labas upang maiwasan daw ang pagnanakaw ng mga manggagawang pinasasahod lamang ng P160 sa pagtatrabaho nang 12-14 oras sa bawat araw nang walang overtime pay. Sapagkat sila’y kontraktuwal. Hindi lamang dito sa Pilipinas nangyayari ang ganitong kalunos-lunos na sinasapit ng mga manggagawa. Sa iba’t ibang panig ng mundo ay mayroong mga manggagawang nagbubuwis ng buhay sa ngalan ng tubo para sa mga kapitalista. Hindi nga ba’t nitong Abril lamang ay isang ginagawang planta ng semento sa Bangladesh ang gumuho na ikinasawi ng 5 at kinasugat ng marami pang construction workers sa Bangladesh. Iyon ay alingawngaw ng tulad na sinapit ng 2 nasawi at 11 nasaktan na construction workers nang gumuho ang bahagi ng ika-7 palapag ng ginagawang gusali sa Bonifacio Global City, Taguig City; Pebrero 2015 lang ito. Ito ang mukha ng kapitalismong itinataguyod ng gubyerno. Ang disensyong neo-liberal ng imperyalistang globalisasyon na nagbibigay ng higit kalayaan sa mga kapitalistang magkamal ng tubo habang isinasadlak ang mga manggagawa sa kadusta-dustang kalagayan. Dagdag na madiing insulto sa mga manggagawa na ang naka-abang na trahedya ay naganap sa MAYO, buwan ng manggagawa ng buong daigdig. Kaisa ang KILUSAN sa pakikiramay sa mga pamilya, kaanak at kaibigan ng mga manggagawang namatay sa sunog sa pabrika ng Kentex noong Mayo 13. Kaisa nila kami sa pagsigaw ng katarungan. Mahigpit naming kahilingan na: 1. Panagutin ang mga may-ari ng Kentex, ang DOLE at Panguluhang Noyboy Aquino at lokal na gubyerno ng Valenzuela sa kriminal na paglabag sa mga karapatan at kaligtasan ng mga manggagawa na tulak ng DO 57-04! 2. Agad na ipawalang-bisa ang DO 57-04! 3. Kasama ang mga manggagawa, isagawa ang mahigpit na imbestigasyon at pagsusuri sa bawat empresa na may mula 200 at higit pang bilang ng manggagawa! 4. Katarungan para sa mahigit 70 manggagawa at kanilang mga pamilya sa pamamagitan ng pagpaparusa sa mga may sala at makatarungang bayad-pinsala sa mga pamilyang naulila! Manggagawa magkaisa at lumaban para sa kapakanan at kalayaan natin at ng buong mamamayan! Ibasura ang mga patakarang neo-liberal na nagbibigay ng higit na kalayaan sa kapital at may-ari ng kapital! Kilusan para sa Pambansang Demokrasya (KILUSAN) Workers for Peoples’ Liberation (WPL-MAKABAYAN) May 18, 2015
0 Comments
Call for Support and Solidarity with Hanjin Workers We, the National Secretariat for Social Action – Justice and Peace (CBCP-NASSA), Urban Missionaries-AMRSP and the Social Action Center of Zambales, are one in recognizing that our government needs to entice foreign investors to help propel our country’s economy so as to provide employment opportunities for job-seeking Filipinos to support their families. However, we cannot compromise and allow our laws, social policies and workers’ rights to be violated and desecrated over investments. Labor takes priority over capital. We are glad to know that Hanjin, a Korean conglomerate, the 4th largest ship building facility in the world, chose to invest in Subic, Zambales in 2006 through its Philippine counterpart, the Hanjin Heavy Industries and Construction-Philippines, Incorporated (HHIC-Philippines). Considered as the biggest foreign direct investment project in the region and in the country today with an investment of $1.7 Billion, we believe that HHIC could contribute much to our economy. Why not? “It has employed 17,000 workers” as of January 9, 2010. Accordingly, since 2007, it exported fourteen (14) vessels worth $60 million dollars each on the minimum (http://www.gmanews.tv/story/181150/hanjin). Obviously, such enormous financial capability is a treasure to our unstable economy and a great help to address the unemployment problem in our country. However, we are alarmed by various reports of abuses and issues: 1. Hazardous working environment; 2. Maltreatments; 3. Labor rights violations; 4. Contractualization; and 5. Low wages. During our visits and dialogue with the workers, we have learned that they were slapped, kicked, boxed back-handed, and struck on their heads or hard hat by Korean managers. They work on contractual basis and some of them have contract periods of five to ten years. Their salary is far less than what the company promised to them and too far less than their South Korean counterparts. We are equally alarmed by the series of accidents and deaths in the workplace due to hazardous working environment and lack of personal protection equipments. Since 2006, a total of 27 workers died, resulting from accidents at the Hanjin facility were documented. These exclude cases of injuries and deaths that have been hidden by the company before the public. In fact just recently, a number of workers were brought to the hospitals because they were electrocuted. Reports of these incidents prompted Senator Pia Cayetano to file a resolution “directing the appropriate Senate committees to conduct an inquiry, in aid of legislation, on the alarming number of reported cases of deaths of Filipino workers at the Hanjin shipyard in Subic Bay Freeport (P.S. RES No 807).” The Senate Labor Committee chaired by Senator Jinggoy Estrada together with Senator Pia Cayetano conducted an investigation on the reported alarming series of accidents. After the Senate investigation Sen. Jinggoy Estrada urged SBMA Administrator Armand Arezza through a media interview “to strictly regulate the operations of the South Korean firm”. The Senator added that “Filipino workers are dying because of the apparent careless disregard to safety of Hanjin officials. SBMA should protect our workers” (http://www.gmanews.tv/largevideos/related/jinggoy-estrada-on-accupational-hazards-at-hanjin-shipyard). Estrada, “in his on-site inspection on Hanjin shipyard last Feb. 5, 2009 identified some safety and employment concerns of the laborers after he personally persuaded them to speak up on their working condition. Among his observations were: 1. Only two doctors (one general practitioner, one dentist) are on duty daily from 8 a.m. to 5 p.m. after 5:00pm shift, no doctor is in the clinic; 2. Not all workers wear their helmets while at work; 3. Some workers wear dilapidated shoes. The senator even saw ones who wear “safety shoes” only banded together with green electrical tape; 4. Some workers complain they do not have insurance; 5. Some canals are left open; 6. Workers complain they work even on Sundays, without proper compensation. Other say they are underpaid, receiving only Php 303, instead of the minimum of the Php 310 wage rate” (http://www.senjinggoyestrada.com/index.php/articles/view/151.html) Based on these, HHIC clearly violates our law especially on Occupational Health and Safety (Article 162 of the Philippine Labor Code and DOLE Memorandum Circular No. 2 Series of 1998). HHIC also violated the security of tenure (Art. 279) of the Labor Code. But instead of rescuing our workers, the previous government chose to pay no heed to the cry of our workers. It is very disheartening to note that the high government officials in the previous administration allowed HHIC to violate our laws and abuse the rights of our Filipino workers because they have stakes in the company. This would explain perhaps why HHIC seems untouchable and has no fear to violate our laws that even the governor, mayors and other local officials cannot go inside the shipyard without approval from higher company officials. Our hearts bleed for the Hanjin workers, who continue to experience harassments and violations of their rights. The repressive and oppressive treatments of HHIC on our workers should be stopped. Hanjin employers should be reminded that their investment does not give them the right to disrespect our laws much more to degrade our workers. We urge all peace-loving Filipinos and advocates for justice to rally behind Hanjin workers. Let us support Hanjin workers’ call for humane treatment and safe working environment. Let us exact accountability from those and among government officials and agencies to pursue their investigation and see to it that HHIC is complying with the results and recommendation of Senate Labor Committee. We need to unite ourselves and strongly denounce South Korean employers in HHIC and demand them to observe and respect Philippine laws. Particularly:
Let us always remind ourselves that human dignity and rights flowing from it have always been of paramount concern of our Christian faith. The basis of this concern is the simple truth of our creation unto the image of God which demands us to respect and love our fellow human persons as we are all equal before Him. It is therefore, imperative for every one of us to work for human dignity. And working for human dignity is simply providing every person the opportunity to work and grow into the fullness of life. In solidarity with the workers, MOST REV. BRODERICK PABILLO, D.D. Chairman, National Secretariat for Social Action Catholic Bishops’ Conference of the Philippines 470 General Luna St., Intramuros, Manila Philippines [email protected]FR. HANIVAL G. BRUCELAS Director, Social Action Center of Zambales Olongapo City Philippines [email protected] DANIEL SANTIAGO III Chairperson, Urban Missionaries Association of Major Religious Superiors in the Philippines 70 Main Horseshoe Drive, 1112 Quezon City Philippines Email: [email protected] For your expression of solidarity, please write to: (kindly furnish us a copy of your letter) President Simeon Benigno Aquino III President, Republic of the Philippines Malacanang Palace, San Miguel, Manila Mrs. Rosalinda Baldoz Secretary, Department of Labor and Employment 7th Flr. DOLE Building, Muralla St. Corner Gen. Luna St., Intramuros Manila 1002, Philippines Fax/Tel: +632 527 3494 Email: [email protected] Hon. Leila De Lima Secretary, Department of Justice Padre Faura St., Ermita, Manila Direct line No.: 521-3310 TelefaxNo.521-1614 TrunklineNo.:523-8481loc.376/214 Email: [email protected] Hon. Loretta Ann P. Rosales Chairperson, Commission on Human Rights SAAC Building, Commonwealth Avenue UP Complex, Diliman, Quezon City 928-5655, 926-6188 Telefax: 929-0102 Email: [email protected] Sen. Jinggoy Estrada Chairperson, Labor, Employment and Human Resource Development Senate Rm. 602, 6th Floor, GSIS Building Financial Center, Roxas Blvd., Pasay City Hon. Emil L. Ong Chairperson, Labor and Employment Committee 3/F Annex Building, House of Representatives Quezon City Hon. Armand Arezza Administrator and Chief Executive Officer Subic Bay Metropolitan Authority Bldg. 229, Waterfront Road SBF 2, Olongapo City
|
Categories
All
|